در این مطالعه عملکرد شیشه رفلکس بی رنگ را در هنگام بارگذاری ضربه ای با سرعت بالا بررسی می کنیم. شیشه چند لایه نیز با استفاده از آزمایش‌های خمشی شبه استاتیکی دو گروه از نمونه‌ها، بدون آسیب یا آسیب‌دیده در اثر ضربه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج خاص را می توان به صورت زیر خلاصه کرد:
روش تحلیلی EET به اندازه کافی دقیق برای پیش‌بینی کرنش‌های انحراف و فاصله میانی بود. با این حال، تفاوت‌های نسبی در مقایسه با آزمایش‌ها با افزایش تعداد لایه‌ها افزایش یافت. انحرافات تا 8.7٪ و کرنش ها تا 16.8٪ در مرکز دهانه بیشتر بود.
شبیه‌سازی‌های عددی ارائه‌شده می‌توانند نتایج تجربی از جمله کرنش‌ها و تنش‌ها را با خطای تا ۱۰ درصد به دقت پیش‌بینی کنند.
تمام نمونه های چند لایه قادر به مقاومت در برابر بارگذاری بالستیک بودند. صفحه جلویی همیشه با یک دهانه جلویی آسیب می دید.
با این حال، صفحه پشتی بدون در نظر گرفتن تعداد لایه ها همیشه آسیب نمی بیند. فقط در یک مورد بیشتر از صفحات جلو و عقب آسیب دیده است.
بسته به آسیب بالستیک، عملکرد خمشی باقیمانده پس از ضربه شبیه به نمونه‌های آسیب‌دیده بود. آسیب جلو نقش ناچیزی ایفا کرد. آسیب صفحه پشتی باید گسترده باشد تا بر عملکرد بعدی تأثیر بگذارد.
ترک های شبه استاتیک همیشه از لبه نمونه شروع می شوند. به نظر می رسید کیفیت لبه ها مهمتر از آسیب بالستیک باشد. در برخی موارد، ترک‌های بالستیک که به لبه نمونه می‌رسند، نیازی به محل شروع ترک‌خوردگی شبه استاتیکی نداشتند، در این صورت، استحکام به‌دست‌آمده با نمونه‌های آسیب‌دیده قابل مقایسه بود.
به طور خلاصه، مطالعه نشان داد که آسیب بالستیک به طور قابل توجهی عملکرد خمشی پس از ترک را کاهش نداد. یک عنصر ساختاری متشکل از شیشه چند لایه می تواند عملکرد خود را حتی پس از چنین بارگذاری شدید انجام دهد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.